خانه دل جای هر بیگانه نیست / کوی مجنون جای هر دیوانه نیست

قلب مجنون به لیلی خوشتر است / غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ای دلم زهر جدایی را بخور/ چوب عمری بی وفایی را بخور

ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت / خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت

من که گفتم این بهار افسردنی است / من که گفتم این پرستو رفتنی است

آه عجب کاری بدستم داد دل / هم شکست و هم شکستم داد دل . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد

اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی

ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل

زشتی دیو خود خواهیت را ببینی

باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

r

در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی / مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی

رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن / یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی